Toen je als pupje van 8 weken bij ons kwam wonen betekende dit het begin van een druk leven, vele logeerhonden heb je zien komen en gaan, je hebt ze altijd vriendelijk ontvangen maar wel laten weten dat jij de baas was en ze alles mochten maar wel op jouw voorwaarden.
Sommigen moesten nog wat opgevoed worden en dat konden we gerust aan jou overlaten, duidelijk maar rechtvaardig bracht je ze de huisregels- lees jouw regels- wel even bij, zonder te vechten snapten ze allemaal dat ze zich beter konden gedragen.....
Door jouw mooie persoonlijkheid ontstond de gedachte om jou een nestje te laten krijgen en zijn we aan de keuringen begonnen, toen alles prima in orde bleek hebben we 3 keer geprobeerd met 3 verschillende reuen maar helaas.....pupjes heb je nooit gekregen.
Ondanks het feit dat je zelf geen pups hebt gehad ben je voor ons toch de stammoeder van onze kennel want zonder jou hadden we die nooit gehad....
We hebben het samen fijn gehad, om jou hoefden we ons nooit zorgen te maken, je bent nooit ziek geweest en was er altijd als de kippen bij als er wat gebeurde of als er iemand kwam......
de laatste tijd zagen we je achteruitgaan, tussen je oren was je nog jong maar je lichaam raakte ''op'', lopen werd steeds moeilijker en opstaan een hele zware opdracht.......
Jessie kwan nog even met je knuffelen ...we wisten dat het einde naderde....
zondag hebben we je nog meegenomen , de laatste keer met de auto mee......de laatste keer naar Misty - je grote vriendin- en Anita en Rein - op wie je zo gek was- .....je hebt genoten en alles gegeven wat je nog had ....de andere dag was het op.....zo moe,.... je was zo moe dat je het niet meer op kon brengen om op te staan.
Om 12 uur ben je ingeslapen, voorgoed, op je eigen bedje .......
Héél veel sterkte met het verlies van jullie Grand Old Lady. Een mooie leeftijd heeft ze bereikt, dat wel.... Maar je kunt ze nooit missen. Zij was de stabiele factor in jullie roedel, dat is wel duidelijk....
BeantwoordenVerwijderen